معدنی که تمدنی را نشانه گرفته است

شاید بسیاری از شما همشهریان  نام “معدن بوکسیت تاش”  را شنیده باشید. شاید هم جز آن دسته از کسانی هستید که تا کنون حتی نام این معدن پر حاشیه به گوششان نرسیده است.
 موضوعی که باعث شد در این شماره به صورت ویژه به این معدن و حواشی آن بپردازیم، تاثیر  مستقیمی است که فعالیت آن بر کیفیت زندگی مردم شاهرود و فرزندان آن ها خواهد داشت.
 سنگ معدن بوکسیت ماده اولیه تولید آلومینیوم است. فلزی پر کاربرد که در صنایع مختلف از ساختمان سازی گرفته تا خودرو و هواپیما سازی کاربرد دارد.
کارخانه های تولید آلومنیوم معمولا در ساحل دریا های آزاد ساخته می شوند زیرا غنی ترین معادن بوکسیت جهان در استرالیا و گینه نو قرار دارند و این ماده معدنی از طریق حمل و نقل دریایی با قیمتی پایین تر از هزینه های استخراج به نقاط دیگر دنیا می رسانند. اما به دلیل برخی مسائل روزی مسئولین ما تصمیم گرفتند کارخانه آلومینای جاجرم را در عمق خشکی فلات ایران دایر نمایند و از ذخایر محلی سنگ معدن بوکسیت در این شهرستان استفاده کنند.  ذخایری که خیلی زود به اتمام رسید و نگاه مسئولین این معدن را به سوی منابع معدنی سایر نقاط جلب کرد. متاسفانه یکی از این نقاط کوه شاهوار بود.
قله شاهوار بلندترین قله البرز شرقی؛ نماد شاهرود و نام منتخب مردم این دیار برای رویای همیشگیشان یعنی “استان شاهوار”  است. علاوه بر حس غرور آمیز مردم شاهرود نسبت به شاهوار این کوه و دامنه هایش زیست گاه حیات وحش نادر رشته کوه البرز و پوشش گیاهی منحصر به فردی است که معدن بوکسیت متعلق به کارخانه آلومینای جاجرم در نبود نظارت مسئولین بی رحمانه کمر به نابودی آن بسته است.
شاهوار قلک آب شاهرود است و معدن روباز بوکسیت  با انفجار های پیاپی و تخریب پوشش خاک آن به زودی کاری خواهد کرد که دیگر قطره ای آب در آن ذخیره نشود.