چالش های درون سیستم اداری کشور

چالش های درون سیستم اداری  کشور
ناکارآمدی، کم فروشی، سیستم پیچیده اداری و فساد متعاقب
جدول چهارخانه ای که مجلس بعدی باید باید مقتدرانه آن را حل نماید

دهه هفتاد، یعنی همان سال هایی که از آن به عنوان دوران سازندگی نام برده می شود، سنگ بنای سیستمی گذاشته شد که به علت سستی پایه، تبدیل به برجی شد که اگر آن را کنترل شده تخریب ننماییم دیر یا زود بر سرمان آوار خواهد شد.
در یادداشت های قبلی  به مصادیقی بسیار، از اشتباهاتی که در آن سال ها در مورد انتخاب مدل توسعه کشور و تبدیل ایدئولوژی جمهوری اسلامی از "حکومت جهانی  مستضعفین" به سمت یک نظام "لیبرال سرمایه داری- اسلامی"   شبیه مدل  مالزی اشاره شده بود.  سیاست های نادرستی که باعث شد، امروز با مجلس و دولتی طرف باشیم که شبیه هیچ نمونه  دیگری در دنیا نیست. نه شتر است که بار ببرد و نه مرغ است که بپرد. در واقع آن نیمه از نظام جمهوری اسلامی که قرار بود نماد حاکمیت مردم باشد به شدت آلوده به چهار فاکتوری است که در تیتر یادداشت به آن اشاره شد. چهار فاکتوری که ریشه اصلی آن در یک صفت مضموم اخلاقی است که سیستم مردم را به آن اجبار کرده است..."ریاکاری"

در دهه هفتاد؛ دولت برای پیشبرد برنامه هایش با موانع ایدئولوژیک زیادی درگیر بود. تصمیم سازان آن روزهای کشور برای کاستن از اصطحکاک با عقبه مکتبی نظام، به این نتیجه رسیدند که با حفظ پوسته، درون تخم مرغ را خالی نمایند و چیز دیگری در آن جایگزین کنند. از همین دوران بود که سیستمی که هر روز از اسلامیت تهی تر می شد، ظاهر اسلامی تری از خود نشان می داد. برای نمونه