یادداشتی پیرامون تخریب ها و حاکمیت زر و زور در معدن بوکسیت تاش. منتشر شده در هفته نامه شاهرود باصفا

من خوابیده ام ؛ نه صدای گریدرهایتان بیدارم می کند نه انفجار ها و خرد شدن استخوانهای شاهوار.حتی جیرینگ جیرینگ سکه هایتان که جابجا می کنید چون لالایی, خواب مرا عمیقتر خواهد کرد.

شاید جمله معترضه بالا جان کلامی باشد که مسئولان شهرستان شاهرود و استان سمنان در رابطه با معدن بوکسیت می خواهند بگویند ولی نمی توانند.
تخریب زیست گاه حیات وحش منطقه از خرس و پلنگ گرفته تا کل و بز یک طرف و نابودی بزرگترین منبع تغذیه سفره زیر زمینی آب   دشت شاهرود و بسطام یک طرف.
خرد کردن تخلخل های آهکی کوهپایه های شاهوار که برای میلیون ها سال آب را در خود ذخیره کرده اند به همراه تخریب پوشش گیاهی سطح که نقش تزریق آب به آن ها را بر عهده داشته است؛ آنچنان غیر قابل جبران است که با میلیارد میلیارد تومان پول قابل معامله نیست.
اما بدترین اتفاقی که حول و حوش معدن بوکسیت تاش افتاده است تلاش در جهت اعمال حاکمیت زر و زور در فضای شهرستان شاهرود است. اگر نهاد های اطلاعاتی شهرستان و استان زودتر وارد این موضوع می شدند و از رئیس وقت اداره منابع طبیعی علل موافقتش را برای واگذاری 50 هکتار زمین دارای پوشش گیاهی جهت کشیدن یک جاده غیر ضروری و جایگزین می پرسیدند و اگر از رئیس اداره حفاظت محیط زیست در باره سکوتش در قبال تخریب های فاجعه بار محیط زیست شاهوار سوال می شد، اگر زودتر از این روزها از فرماندار سابق شاهرود و بخشدار بسطام در باره نقششان در توزیع پول برای حمایت از این معدن پرسیده می شد، هزینه این تخلفات هیچگاه به پای نظام نوشته نمی شد.
این که چرا آقای وزیر کشور به جای بازخواست فرماندار سابق شاهرود در رابطه با نقشش در موارد فوق، به یاری ایشان آمده و به خاطر همشهری بودن و یا شاید مسائل دیگر او را به سمت معاونت سیاسی استانداری قم ( حیاط خلوت آقای لاریجانی) ارتقا داده است را باید نمایندگان محترم جناب آقای حسینی و جلالی از ایشان بپرسند.
ای کاش حالا که صدای لودر ها، گریدر ها و انفجارها نتوانسته است مسئولین شاهرود را از خواب بیدار نماید صدای جیرینگ جیرینگ سکه هایی که دست به دست می شود لحظه ای آن ها را به خود بیاورد تا برای همیشه بساط این قبیل کارها از دیار معلمان دین و اخلاق برچیده شود.