سبب شناسی عملکرد و نقد و تحلیل بیست ماه نمایندگی سید حسن حسینی شاهرودی قسمت دوم

قسمت دوم

... دکتر کاظم جلالی جمله معروفی در مورد پیشرفت امور در شاهرود داشت. جلالی می گفت «کار کردن در شاهرود مثل شنا کردن در خلاف جهت آب است.» اشاره جلالی به عدم پیشرفت امور در سایه کارشکنی های مختلفی بود که درون شهرستان و شهر مرکز استان رخ می داد. همین عدم پیشرفت کار به مرور باعث بی انگیزگی افراد می شود و نیروهای دلسوز و علاقه مند به خدمت را به موجوداتی خموده تبدیل می نماید که برای جای گرفتن در حلقه های کهنه و زنگار بسته ثروت و قدرت در شهرستان شاهرود روح خود را به ابلیس می فروشند.

تعبیر دکتر حسینی از عبارت کاظم جلالی یک گام فراتر است. سید حسن حسینی می گوید « کار از شنا کردن در خلاف جهت رودخانه گذشته است و گویا بر روی یک ترید میل در حال دویدن هستیم. هر چه سریعتر می دویم نوار نقاله تندتر به گردش در می آید و هیچ اثری از حرکت از منظر مردم دیده نمی شود.»

مرحوم مهدی اخوان ثالث در شعری زیبا این وضعیت را اینگونه به تصویر می کشد که عده ای از انسان ها در حالی که زنجیر هایی به دست و پایشان بسته شده است در حال تلاش برای برگرداندن تخته سنگ بزرگی هستند که روی آن نوشته «راز مرا آن داند که از این سو بدان سویم بگرداند.»بعد از تلاش بسیار موفق می شوند که صخره عظیم را حرکت دهند و به سمت دیگر بغلطانند. همگان ساکت می شوند تا یکی برود و آن روی نادیده سنگ که قرار بوده راز آن را بر ملا کند بخواند. فرد منتخب بعد از دیدن نوشته روی سنگ اندکی مکث می کند. مردمان فریاد می زنند «بخوان» و او آرام و با صدایی لرزان این گونه می خواند: «راز مرا آن داند که از این سو بدان سویم بگرداند.»

آیا واقعیت شرایط ما آن چیزی است که مهدی اخوان ثالث در شعر تخته سنگ خود به زیبایی تصویر کرده است. آیا راه نجاتی برای این یاس تاریخی که مردم ایران دچار آن شده اند وجود ندارد؟

برگردیم به بحث نقد عملکرد دو ساله سید حسن حسینی شاهرودی. مردی که امید ما برای تغییر بود و هنوز هم برای انجام آن فرصت دارد.

در نظر گرفتن میراث مدیران سابق سیاسی شهرستان برای نماینده فعلی کمک بسیار بزرگی در سبب شناسی عملکرد اوست. روابط خاص سیاسی در استان سمنان و تلاش حلقه ای محدود در سمنان برای عقب نگه داشتن بقیه شهرهای استان به خصوص شاهرود نیز تاثیر بسیار پیچیده ای بر عملکرد نماینده در شهرستان دارد. گماردن مدیرانی با کمترین میزان اختیارات؛ که همواره چشمشان به دهان مدیرکل اداره مطبوعشان در سمنان است و ترجیحشان برای سکون و عدم حرکت به منظور مصون ماندن از نقد و یا دشمنی همکاران هم شرایط ویژه ای را ایجاد نموده است. به همه این ها جمع انگشت شماری از به ظاهر بزرگان شاهرودی را اضافه کنید که در ربع قرن گذشته به انحای مختلف و با ترفند های گوناگون قسمت عظیمی از منابع مالی شهرستان را در اختیار خود گرفته اند و امروزه در واپسین سال های عمر به نا گاه در قالب خیر و دلسوز در حال ارضای حسی روانی خودشان هستند.حسینی و جلالی برای این ها فرقی با هم ندارند و مردم نیز چیزی جز عده ای گشنه گدا که باید از آن ها پرهیز کرد؛ نیستند.

حال کلیت نظام جمهوری اسلامی را در دوره فعلی در نظر بگیرید. کارشناسان عملکرد نظام را به دو دسته سیاست خارجی -شامل دستگاه دیپلماسی و نفوذ منطقه ای- و سیاست داخلی- شامل بهبود اوضاع معیشتی؛ توسعه؛ عمران و...- تقسیم می کنند. ترجیح بنده این است که عملکرد دکتر حسینی شاهرودی را هم به همین روش بررسی نمایم. گرچه تنیدگی امور در اینجا باعث شده در نهایت بر خلاف مدل فوق خروجی یک وجهی از موضوع به دست بیاید.

ادامه دارد...