سهم ناچیز شاهرود در مدیریت کلان استان

شهرستان شاهرود و میامی که از آن به عنوان قاره کوچک نام برده می شود با دارا بودن حدود 42 درصد از جمعیت و 46 درصد از وسعت جغرافیایی استان سمنان سهم بسیار ناچیزی در مدیریت کلان استان دارد.

نگاه غیر منصفانه به ظرفیت ها و پتانسیل های موجود در این منطقه در طی نیم قرن گذشته باعث ایجاد شکاف طبقاتی در بین مدیران ارشد استان شده و در وهله اول چیزی که به ذهن متبادر می شود این است که استعداد و یا ظرفیت های لازم و استاندارد بین مدیران این دیار وجود ندارد.

از مجموع 74 اداره کل و نهاد اجرایی،خدماتی، نظامی ، انتظامی و قضایی در استان سمنان حدود سه مدیر از شهرستان شاهرود، 5 مدیر از شهرستان گرمسار، 4 مدیر از شهرستان دامغان و حدود 30 مدیر از شهرستان مرکز استان و توابع آن هستند.تعداد حدود 32 مدیر نیز به صورت غیر بومی و از نقاط دیگر کشور به خصوصاستان های شمالی و خراسان سهم مدیریتی را در این ادارات کل بر عهده دارند.

با جمع بندی سطور فوق می توان گفت حدود 40 درصد نیز از این سهم مدیریتی بر عهده مدیران شهرستان مرکز استان می باشد. حدود 43 در صد از سهم مدیریتی کلان استان، بر عهده مدیران غیر بومی است مدیران کل با اصالت گرمساری حدود 7 درصد مدیران کل با اصالت دامغانی حدود 6 درصد و مدیران کل شاهرودی 4 درصد سهم مدیرت این استان را بر عهده دارند.

با بررسی اجمالی در صد های مدیریتی در استان سمنان به نگاهی غیر عدالت محور مخصوصا در مقایسه بین شهرهای شاهرود و سمنان می رسیم. شهرستان شاهرود با دارا بودن حدود 42 درصد از جمعیت و 46 درصد از مساحت جغرافیایی استان سهمی ناچیز در حدود 4 در صد از مدیران کل استان را داراست. در حالی که شهرستان سمنان و توابع آن با دارا بودن حدود 25 درصد از نسبت جمعیتی و چیزی در حدود 15 درصد از نسبت جغرافیایی سهمی در حدود 40 درصد از نسبت مدیران کل استان را به خود اختصاص داده است. یعنی حدود 10 برابر سهم مدیریتی شهرستان های شاهرود و میامی.این تبعیض مدیریتی در حالی نمود فراوانی پیدا می کند که بدانیم در این منطقه که از آن به عنوان قاره کوچک یاد می شود در هیچ مقطعی در دوران با شکوه انقلاب اسلامی قحط الرجال نبوده است و همیشه مدیران شاهرودی در پست ها و مناصب بسیار حساس در کشور به ایفای مسئولیت پرداخته اند. به گوشه کوچکی از نسبت های زیر توجه فرمایید.

حدود 5 نفر عضو مجلس خبرگان رهبری به نمایندگی از استان های مختلف در مجلس خبرگان رهبری اصالتی شاهرودی دارند.

حضور چندین وزیر از ابتدای انقلاب اسلامی در دولت ها مختلف

حضور همیشگی 3 تا 5 نفر شاهرودی در مجلس شورای اسلامی

حضور فعال فرماندهان سپاه شاهرودی در سمت های مختلف این دستگاه ارزشی در سراسر کشور

و وجود اندیشمندان دینی و دانشگاهی مثل پرفسور علی اکبر جلالی به عنوان پدر اینترنت و فن آوری اطلاعات ایران و حضور فعلی آقای دکتر علی اصغر احمدی به عنوان معاونت اجرایی نهاد ریاست جمهوری که آوردن نام همه آن ها در این جا امکان پذیر نیست

این ظرفیت انسانی تنها گوشه کوچکی از توانمندی مدیران این خطه ی نامی در کل کشور است. که فرضیه قحط الرجال بودن در شهر معلمان دین و اخلاق را به طور کلی زیر سوال می برد.

تبعیض وارده که به صورت عدم اعتماد به مدیران شاهرودی متبلور شده است، بارها و بارها از سوی بزرگان و مسئولان شهرستان مورد اعتراض قرار گرفته است.

کاظم جلالی نماینده سابق شاهرود و میامی در مجلس شورای اسلامی با اظهار نظر در این مورد عنوان می کرد که سهم مدیریتی شاهرود با وجود نیروهای کار آمد می بایست مد نظر قرار بگیرد.

حجت الاسلام ترابی امام جمعه سابق شاهرود نیز بارها نسبت به این تبعیض مدیریتی زبان به اعتراض گشوده بود و عنوان می کرد که سهم شاهرودی ها در مدیریت استان بسیار ناچیز است و ما به آن اعتراض داریم.

سید حسن حسینی نماینده مردم شاهرود و میامی در مجلس شورای اسلامی هم عنوان داشته اند که در انتصاب مدیران باید سهم شاهرود و میامی در نظر گرفته شود.

با توجه به تمام اعتراض هایی که در طی این چند دهه از طرف مسئولان شاهرودی انجام شده است، فقط یک چیز به صورت کلی رخ نمایی می کند و آن نگاهی ناسیونالیستی و حلقه وار در مرکز استان است و جالب این که بدانیم این نوع نگاه و برخورد در مناصب مدیریتی به هیچ وجه در طی این چند دهه تغییر نکرده است و حتی تغییر دولت ها و روی کار آمدن استانداران جدید نیز این ترکیب مدیریتی را تغییر نداده است. همین امر باعث شده که ایننظریه به شدت در میانصاحب نظران تقویت شود که بالاترین مقام اجرایی این استان چاره ای جز تمکین از حلقه خاصی از افراد در شهر مرکز استان ندارد و گویی فقط باید در شهر سمنان ذوب شود.

بیش از سه سال از عمر دولت تدبیر و امید در استان سمنان می گذرد و تاکنون دو استاندار در این استان انتصاب شده اند تا مجری سیاست های دولت باشند. استاندار اول جناب زند وکیلی نتوانست تا در این وادی حرکت مناسبی انجام دهد و ماحصل تمام کار وی در تغییر نسبت مدیریتی تقریبا هیچ بود.

از انتصاب دکتر خباز هم حدود یک سال می گذرد. ایشان در اولین اظهار نظر در مورد نسبت های مدیریتی در انتصاب مدیران عنوان کرد که فعلا نظری در این ندارم،اما ملاک من اصل شایسته سالاری است.

حال با توجه به تمام توضیحاتی که در سطور فوق داده شد، واقعیت این است که اعتماد به مدیران شاهرودی در استان خودشان در طول چند دهه اخیر در کمترین حد ممکن قرار داشته است.

حال سوال این جاست که چرا با توجه به نسبت های ذکر شده و پتانسیل های بالای مدیریتی این خطه که رهبر انقلاب در سخنانی کم نظیر به ستایش عنصر شاهرودی پرداخته بودند باز هم سهم ما شاهرودی ها همچنان برآیندی نزدیک به صفر دارد.

به هر حال مساله ای که این روزها در این منطقه در حال شکل گیری است داشتن روحیه مطالبه گری برای جبران این خسران بزرگ است. اکنون این توقع و امیدواری وجود دارد که جناب دکتر خباز دایره مشورت خود را فراتر از مرکز نشینان قرار دهند و ضمن بازی دادن تمامی صاحب نظران در کل استان، از ایوانکی تا فرومد، به مقوله دیده نشدن عناصر مخلص شاهرودی در استان نیز نگاه ویژه ای داشته باشند و گامی مهم در راستای تحقق سیاست های دولت محترم، عنی تدبیری اساسی برای ایجاد امیدی فراگیر در میان مردم خوب و فهیم شهرستان های شاهرود و میامی که به فرموده مقام معظم رهبری شهر معلمان دین و اخلاق است بردارند.

نویسنده : سعید ایمانی