استکبار ستیزی از نخستین مستکبر تا بزرگترین شیطان

🔰مقدمه

🔆بزرگترین صفت شیطان چیست؟ در جواب این پرسش، بی درنگ پاسخ خواهیم داد حیله گری و فریبکاری. اما آیا واقعا سیمای شیطان این گونه است و یا او می خواهد ما با این نقاب او را ببینیم.

🔆می گویند بزرگترین فریب شیطان آن است که "شیطان وجود ندارد" اما از آن فریب بزرگتر که "حقیقت شیطان" در پس آن پنهان شده است منحصر کردن او به "حیله گری است." آن چیزی که ابلیس را از "فرشته ای مقرب" به "مطرود ابدی" تبدیل کرد؛ غرور او بود. همان صفتی که با خزیدنش در زیر "جلد" بشر برای انسان به میراث گذاشت.

 🔆همین صفت رذیله است که با شکل گیری جوامع بشری و شکل گیری کانون های قدرت و ثروت "انسانیت" را از "الوهیت" جدا کرده و شیطان را حاکم جوامع نموده است. 

✅ در آستانه روز ملی مبارزه با استکبار جهانی مقاله ای متفاوت از دیگر یادداشت هایی که این روزها منتشر می شود در روزنامه جوان به قلم توانمند روحانی جوان "محسن جلالی شاهرودی"  به چاپ رسید که  با نگاهی موشکافانه به سراغ مفهوم اصلی استکبار رفته است. به سراغ "نخستین گناه آفرینش"

❇️با ذکر این مقدمه از شما دعوت می نمایم این یادداشت را مطالعه بفرمایید.

🔰استکبار ستیزی از نخستین مستکبر تا بزرگترین شیطان

🖋نویسنده: محسن جلالی شاهرودی

✳️ در اربعین انقلاب اسلامی ایران ، روز ملی مبارزه با استکبار جهانی، همواره جنبه "عینی تری" به خود گرفته است. گویا شیطان نقاب از چهره انداخته و از پشت مترسک امپریالیسم بیرون آمده و خاطره کبرش در سجده نکردن بر"انسان" را با هجو "انسانیت" زنده کرده است. 

قریب چهل سال از روزی که رهبر مستضعفین جهان، بزرگترین قدرت استکباری معاصر را "شیطان بزرگ" نامید؛ می گذرد. این که چرا حضرت امام  در عصر ایدئولوژی های "انسانی" یکی از ابتدایی ترین عناصر دشمن شناسی را برای نامگذاری دولت مستکبر آمریکا برگزیده است، حاوی نکته مهمی است که کمتر به آن پرداخته شده است.

❇️ در لغت تکبّر و استکبار از ریشه کبر و بمعنای تمرّد ، سرکشی 

گندم نمایی و جو فروشی؛ تمام اتفاقی که افتاد چیزی جز این نبود

گندم نمایی و جو فروشی؛ تمام اتفاقی که افتاد چیزی جز این نبود

 قسمت دوم یادداشت : بنی امیه؛ بنی عباس و مبارزات تاریخی مردم به منظور برقراری حکومت "عدل علی"

به همراه گریزی به انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی در شاهرود

نوشته علی رضا اسلامی

تقدیم به علی رضا اسلام پناه؛ شمعی که زود مرد!!!

گر چه امری است بدیهی؛ اما بنا به دلایلی لازم می دانم در ابتدای قسمت دوم یادداشت ، این نکته را متذکر شوم که قیاس گرفتن بین بنی امیه و بنی عباس نسبت به نماینده قبلی حوزه انتخابیه شاهرود در مجلس شورای اسلامی و نماینده فعلی این شهرستان صرفا برای روشن شدن موضوعی است که این روزها دغدغه اصلی ذهن بسیاری از فعالین سیاسی این شهرستان است  و به هیچ عنوان این بزرگواران که از دوستداران و محبین اهل بیت هستند از جنبه اعتقادی شباهتی با آن سفاکان ندارند. این قیاس صرفا نگاهی تاریخی به کنش های فعالین اجتماعی در دو برش از زمان است.

داستان معاصر ما از آن جا شروع شد که  گویا در یک زمان خاص همه فعالین سیاسی از 16 سال زمامداری نماینده #تهران_نشین شاهرود خسته شدند و به فکر جایگزین کردن او افتادند. #کاظم_جلالی از سوی رقبا و فعالین سیاسی متهم به سیاسی کاری و غفلت از حوزه انتخابیه اش بود.  متهم  بود همواره از این که کسی در شهرستان رشد کند بیم دارد تا مبادا روزی جایگاهش برای نمایندگی مجلس به خطر بیفتد. فعالین سیاسی او را اسیر در بین حلقه ای از چاپلوسان و متملقین می دانستند که برای به خطر نیفتادن منافعشان دیوارهایی بین او و واقعیت های موجود در شهرستان می کشند. می گویند؛ تمام اقدامات او در شاهرود صرفا  هر چهار سال یک بار و در آستانه انتخابات انجام می گرفته است. به او پوپولیست؛ ریاکار، هواشناس و ... نیز می گفتند. مذمومیت اکثر این موارد انتسابی باعث شده بود که  جبهه گسترده ای از منتقدین در برابر او شکل گیرد، که همگی در یک نقطه اشتراک داشتند؛ آن ها دیگر "او" را نمی خواستند.

بنی امیه؛ بنی عباس و مبارزات تاریخی مردم به منظور برقراری حکومت "عدل علی" به همراه گریزی به انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی در شاهرود

بنی امیه؛ بنی عباس و مبارزات تاریخی مردم به منظور برقراری حکومت "عدل علی"

به همراه گریزی به انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی در شاهرود

نوشته: علی رضا اسلامی

تقدیم به علی رضا اسلام پناه؛ شمعی که زود مرد!!!

یکی از مزایای داشتن دایره گسترده ای از دوستان, گفتگوهای متنوعی است که در باب مسائل مختلف برقرار می شود و نکات آن در کنار سایر داشته ها، پازل های ذهنی را تکمیل می کند. مطلبی که در ادامه می آید حاصل گفتگوی من با دو نفر از دوستان عزیز اهل تفکر است که در کمال تاسف یکی از آن ها دیگر در میان ما نیست.

آیا #ابومسلم_خراسانی و سیاه جامگان ایرانی به خاطر نقششان در به قدرت رساندن بنی عباس، در ماجرای شهادت امام رضا (ع) مقصرند؟ گفتگوی من با دوست نخست با کنایه ای به این پرسش شروع شد.

حکومت ستمگر؛غاصب و نژادپرست اموی دو دشمن اصلی داشت. نخستین دشمن این حکومت علویان و شیعیانی بودند که معتقد بودند امویان غاصب حکومت امام علی(ع) هستند. بنی امیه  به سبب جنایاتش در به شهادت رساندن ائمه به خصوص امام حسین (ع) و یارانش همواره مورد لعن شیعیان بوده است.در مقابل،